Юэ Лэнг, Крыстэн Кнутсан,
Мэрсэдэс Р. Карнетон,
і Крысцін Яффе
Neurology, January 2024,
Volume 102, Issue 2, e208056
Існуюць усё больш пераканаўчыя дадзеныя, якія пацвярджаюць сувязь паміж якасцю сну і рызыкай развіцця дэменцыі. Аднак усё яшчэ не вядома, ці ўплывае працягласць і якасць сну на кагнітыўныя здольнасці ў сярэднім узросце.
Навукоўцы гэтай даследчай групы вырашылі ацаніць узаемасувязь паміж працягласцю і якасцю сну, вымеранымі, калі ўдзельнікі знаходзіліся ва ўзросце ад 30 да 40 гадоў, і кагнітыўнымі функцыямі, ацэненымі праз 11 гадоў. Сон ацэньвалі аб’ектыўна з дапамогай наручнай актыграфіі і суб’ектыўна пры дапамозе апытальніка Пітсбурга на вызначэнне індэкса якасці сну (PSQI).
Усяго ў даследаванні ўдзельнічалі 526 удзельнікаў, з якіх 58% былі жанчыны, а 44% — афраамерыканцы. Сярэдні ўзрост удзельнікаў на момант пачатку даследавання складаў 40.1 ± 3.6 года. Сярэдняя працягласць сну складала 6.1 ± 1.1 гадзін, а сярэдні індэкс фрагментацыі сну (разлічаны як сума працэнта часу, праведзенага ў руху, і працэнта перыядаў нерухомасці ≤1 хвіліны) — 19.2 ± 8.1%. Дрэнны сон, вызначаны як агульны бал па PSQI> 5, быў паведамлены 239 удзельнікамі (45.6%).
Пасля ўліку дэмаграфічных дадзеных, адукацыі, курэння, індэкса масы цела, дэпрэсіі, фізічнай актыўнасці, артэрыяльнай гіпертэнзіі і дыябету тыя, хто знаходзіўся ў верхнім тэрцыле па індэксе фрагментацыі сну па параўнанні з ніжнім тэрцылем, мелі больш чым удвая больш удвая больш вынікам тэсту MoCA (стаўленне рызык = 2.29; 95%, даверны інтэрвал 1.06-4.94). Сувязь паміж фрагментацыяй сну і кагнітыўнымі функцыямі не адрознівалася ў залежнасці ад расавай або палавой прыналежнасці.
Такім чынам, пагаршэнне кагнітыўных функцый у мужчын і жанчын сярэдняга ўзросту, было звязана з падвышанай фрагментацыяй сну, а не з яго працягласцю.